گفت: برای چی همه از کرونا می ترسند؟ آمار سه درصد مرگ که ترس ندارد!
گفتم: یعنی از مرگ نمی ترسی؟ همه که جزو اولیاءالله نیستند که «لاخوف علیهم و لاهم یحزنون» باشند.
گفت: حداقل واقع بین باشیم؛ مرگ همیشه هست، در خیابان، در رانندگی، در خانه حتی در خواب… چاره کار که ترسیدن نیست!
گفتم: مشکل درصد مرگ نیست، درصد واگیر است.
گفت: کرونا مثل یک بچه شرور است که بزرگترها باید مراقبش باشند وگرنه زود از جایی که نباید سر در می آورد.
گفتم: این بچه شرور ممکنه دردسر خیلی بزرگی درست کند.
گفت: بزرگترها باید مراقب این بچه شرور باشند نه اینکه ازش بترسند.
گفتم: این بچه همه را عاجز کرده، هر کاری می کنند بازهم دردسر به پا می کند!
گفت: چاره اش این نیست که از دستش داد و بیداد کنیم. این همه بچه بیش فعال در خانواده ها بوده چه کارش کردند؟!
گفتم: به نظرم مثال خوبی نیست کرونا که بچه ما نیست!
گفت: بله دوستش نداریم ولی در هر دو ناگزیریم! نه بترسیم نه مراقبت را ترک کنیم.
گفتم: حالا چه کاری از ما بر میاد
گفت: در #جهاد_علیه_بیماری شرکت کنید
اگر پزشک و پرستار نیستنید حداقل از آنها تشکر کنید و به توصیه هایشان عمل کنید
اگر در داروخانه نیستید حداقل توزیع کننده وسایل بهداشتی باشید و با محتکران مبارزه کنید
اگر در صداوسیما نیستید حداقل پیام های بهداشتی را به نزدیکانتان اطلاع رسانی کنید
اگر دولتمرد نیستید حداقل با دولت هماهنگ و همراه باشید و وظایف شهروندی را به جا بیاورید
اگر در مؤسسات و گروه های خیریه نیستید حداقل کمکهای خود را به آنها برسانید.